Wat is Osteopathie?

Osteopathie is een complementaire manuele geneeskunde die op zoek gaat naar de oorzaak van een klacht of aandoening in het lichaam. Het kan zijn dat de oorzaak ergens anders ligt dan waar de pijn of symptomen zich uiten.

Alles in het lichaam beweegt of stroomt. Bij bewegingsverlies van een structuur (gewricht, orgaan) ontstaat een disfunctioneren. Bij lang disfunctioneren kan er ziekte ontstaan.

Een Osteopaat zoekt dit bewegingsverlies op en herstelt dit. Hij maakt gebruik van manuele handgrepen, uitgebreide medische kennis, filosofie en het Osteopathische concept.

Geschiedenis

De grondlegger van de osteopathie is de Amerikaan Andrew Taylor Still. Een Klassiek geschoolde arts. Tijdens zijn werk ontdekte hij dat er verbanden waren tussen verschillende systemen van het lichaam (Anatomie, Fysiologie, Embryologie). Hij kwam tot inzicht dat gezond weefsel een zekere mate van beweging vertonen en dat bewegingsverlies een nadelige invloed heeft op de gezondheid. Hij combineerde, integreerde dit met zijn anatomische, fysiologische en medische kennis en ontwikkelde het osteopathische concept. Het concept heeft zich door de jaren verder ontwikkeld. Osteopathie behoort in Amerika en Engeland tot de traditionele geneeswijze.

Filosofie

Alles in het lichaam beweegt. Hart, longen, maar ook de darmen. Lymfe en liquor bewegen door stroming. Ook organen hebben hun eigen beweging (de nier legt per dag een traject van zeshonderd meter af). Bewegingsverlies leidt tot veranderd functioneren (veranderde fysiologie) en kan verder leiden tot ziekte (pathologie).

"Stromend water blijft gezond. Stilstaand water wordt troebel en gaat later rotten."

De osteopathische filosofie gaat uit van de eenheid van het lichaam in al zijn facetten en dit reageert als een eenheid met zijn omgeving. De structuur en functie zijn onderling en wederkerig afhankelijk van elkaar. Verandering in de functie van weefsels resulteren in een verandering van de structuur van het weefsel en omgekeerd. Beide veranderingen uiten zich in een verlies aan beweeglijkheid. Het lichaam heeft een zelfgenezend mechanisme.

Concept

De mens staat altijd onder prikkels van binnen- en buitenaf. Deze prikkels kunnen het lichaam in disbalans brengen. Het lichaam probeert altijd het evenwicht te herstellen. Soms brengt een prikkel het lichaam zo in disbalans dat het een afdruk achterlaat. Deze afdruk vertaalt zich in bewegingsverlies van een structuur. De osteopaat zoekt dit bewegingsverlies op en herstelt dit.